به گزارش اخبار اسپرت، با بهروز عطایی از موفقیت تاریخی با فولاد تا جزئیات اتفاقات جنجالی تیم ملی! در ادامه مطلب با سایت اخبار اسپرت ما را همراهی کنید.
شاید هیچکس فکرش را هم نمیکرد که بعد از اتفاقات تلخ سال گذشته که در تیم ملی برای بهروز عطایی رخ داد او بتواند چنین بازگشتی را به دنیای مربیگری رقم بزند و در عرض چند ماه قهرمان ایران و آسیا و سوم جهان شود.
واقعیت این است که باشگاه فولاد سیرجان نگاه خاص خودش را به مسابقات دارد و نگاه آنها ایدهآلگرا است. ترجیح باشگاه این است که اگر قرار است در تورنمتی شرکت کند بتواند در آن حفظ اعتبار و آبرو کند. بازیکنانی که به دنبال آنها بودیم به ما ملحق نشدند و باشگاههای دیگر نیز همکاری نکردند که البته این را حق آنها میدانم و بابت این موضوع هیچ گلایهای وجود ندارد. از طرف دیگر چون در نیم فصل اول پنج مسابقه را شکست خورده بودیم این احساس وجود داشت که باشگاه ویژگیهای حضور در مسابقاتی مثل جام باشگاههای جهان را ندارد.
ببینید ما تمرینات خودمان را به خوبی انجام میدادیم و استراتژیمان این بود که در دور رفت مسابقات لیگ برتر تا شروع جام باشگاههای جهان بتوانیم به آمادگی کامل برسیم. دور برگشت را بهترین زمان برای خودمان میدانستیم که بتوانیم امتیازات از دست رفته دور رفت را جبران کنیم. در نهایت باشگاه اعلام کرد که قرار نیست به جام باشگاههای جهان برویم اما صحبتهایی انجام شد و رایزنی کردیم تا نهایتاً به این نتیجه رسیدیم که در رقابتها شرکت کنیم.
وقتی به برزیل رسیدیم یک بحث خیلی جدی اتفاق افتاد. به بچهها گفتیم که قرار نبود ما در مسابقات شرکت کنیم اما حالا حضور پیدا کردیم و این رقابتهایی است که شاید حضور دوباره در آن برای ما امکان پذیر نباشد پس همه اینها میتواند یک فرصت باشد که از آن استفاده کنیم. هیچ چیز هم برای از دست دادن نداشتیم و به نوعی میتوان گفت که بچهها برای موفقیت همفکر و همسو شدند. فکر میکنم در بازی اول نیز این موضوع به چشم آمد که تیم کاملاً با چنگ و دندان بازی میکند. من از بچهها و کادر فنی خودم تشکر میکنم که این ذهنیت خوب را داشتند و آن را با خود حمل کردند. نوع نتیجهگیری ما به گونهای بود که میتوان باور داشت که بچهها تمام توان خود را گذاشتند.
بله، به نظرم مهمترین دلیلی که توانستیم در جام باشگاههای جهان اینقدر همدل باشیم نوع مدیریت باشگاه فولاد سیرجان بود. باشگاه همیشه بهما نگاه حمایتی داشت و هیچ وقت سعی نکرد که فضا را منحرف کند در حالی که این اتفاق در فدراسیون برای ما نیفتاد. من احترام زیادی برای آقای داورزنی و دوستان قائل هستم اما در آن مقطع ما خیلی سریع فضای کمک را با تغییر عوض کردیم. یک مثال برای شما میزنم. لوران تیلیه ۹ سال سرمربی تیم ملی فرانسه بود. یک سوال از شما دارم، او چند سال در این مدت برای این تیم موفقیت کسب کرد؟ فدراسیون والیبال فرانسه به او اعتماد کرد و نهایتاً نتیجهاش را هم گرفت.
این موضوع توسط آقای میرفخرایی مطرح شده بود که من در چند ماه اخیر صحبتهای ایشان را بررسی میکنم که اصلاً ثبات ندارند. شاید ایشان مقداری دچار فراموشی ذهنی شدهاند. ایشان اصولاً عادت دارند که حرفها را به شکل متناقض بزنند و نباید خیلی به آن توجه کرد. اولاً ایشان در جایگاهی نبود که به ما بگوید چه کسی را بیاوریم و چه کسی را نیاوریم. هیچ وقت بحث سعید معروف اتفاق نیفتاد. سعید معروف تکلیف خود را با والیبال مشخص کرده و خداحافظی کرده بود. بعد از اینکه عطایی رفت و پائز آمد هم دوباره به سراغ سعید معروف رفتند و او علناً گفت که من دیگر در تیم ملی بازی نمیکنم. آقای میرفخرایی این موضوع را درک نکرد چون چارچوبهای ورزش را به خوبی نمیشناسد. میرفخرایی یک زمان خیلی به آقای مرادی نزدیک بود اما وقتی ایشان از فدراسیون رفتند شروع کرد به حرف زدن پشت سر آقای مرادی. بهتر است آقای میرفخرایی یک مقدار استراحت کند و نیازی به حرف زدن در مورد همه چیز نیست. نه سعید معروف میآمد و نه من حرف آقای میرفخرایی را گوش میدادم چون اصلاً ایشان را دارای صلاحیت نمیدانستم.
🔽مقاله پیشنهادی🔽